Yıllara meydan okumakta gayet başarılı olmuş üç albüm.
Rage Against The
Machine - ‘Rage Against The Machine’
O
güne kadar dinlenen pek az şeye benziyordu ilk R.A.T.M. albümü. Evet, hip-hop
ile rock ve metal daha önce de flörtteydi, hatta kendi hitlerini çıkarmıştı
Aerosmith - Run DMC ‘Walk This Way’le ufuk açmış, Anthrax, diğer tarafın en
‘sert’ ekibi Public Enemy ile ‘Bring The Noise’u kaydetmişti. Ama R.A.T.M.’da
işler çok daha ilerideydi. Bir kere çok kızgındılar. Sosyal yapının
içerisindeki eşitsizlikler, ötekileştirmeler ve iyi birer söz dinleyen vatandaş
olmaları yönündeki telkinlerden gına gelmişti. Zack de la Rocha’nın makineli
tüfekmişçesine sisteme yaylım ateşi açtığı kafiyeleri, Tom Morello’nun gitarı
dahice çalışı ve modern rock’ın en iyi davul-bas ikilisine sahip olmaları da
cabasıydı. Başta ‘Killing In The Name’ olmak üzere şarkılarla dünyayı
değiştirebileceğine inananların hala var olduğunu ispatladılar. Albümün
çıkışının üzerinden 23 yıl geçti ama hala kurduğu tek bir cümle bile zaman
aşımına uğramış değil.
Devamı nasıl geldi?
Vokalist
Zack, arada İstanbul’a da yolu düşen Dj Shadow’la kayıtlar yaptı, grubun
diğer üç elemanı Chris Cornell’le Audioslave’i kurdu. Audioslave misyonunu tamamladığında tekrar bir
araya gelip devasa kalabalıkları ‘zıplattılar’. Bu arada Tom Morello muhalif
şarkıcı-şarkı yazarı kimliğini benimseyip Woody Guthrie ve Phil Ochs’u andırır
protest albümler kaydetti.
Yeni versiyonda neler var?
Albümün
20. yılına istinaden ‘XX’başlığıyla yayımlanıyor ilk R.A.T.M. albümü. 2 CD artı
DVD düzeneğinde meydanlara çıkan versiyonda grubun ilk yıllarından kalma
konser görüntüleri, ‘remaster’ işlemine tabi tutulup demo kayıtlarla süslenmiş
orijinal albüme eşlik ediyor.
Massive Attack -
‘Blue Lines’
Pek
az müzikseverin Massive Attack’la yollarının kesişmemiş olduğunu düşünüyor bu
satırların yazarı. En kötü ihtimalle Uğur Yücel’in sesinden Eşkıya filmi için
‘Karanlığın İçinden‘e dönüşen Türkçe versiyonuyla ‘Karmacoma’yı dinlediniz. Ya
da zaten ülkemize defalarca gelen Massive Attack’ın büyük bir hayranısınız. İki
türlü de her şeyin başladığı albüm ‘Blue Lines’ın 23. yaşını kutluyor oluşu
ilgiye mazhar. Trip hop diye bir müzik türünün varlığından ilk onlar sayesinde
geniş dinleyici kitleleri haberdar oldu. ‘Unfinished Sympathy’ 90’lara sığmayıp
taşan bir hit’ti. Horace Andy’nin eşsiz sesiyle de Tricky’nin tekinsiz rap’iyle
de bu albümle tanıştık. Soul’u reggae’yi dub’ı ve İngiliz elektronik müziğinin
-ki o günlerde acid house başköşesindeydi- estetiklerini itinayla çizdikleri
mavi çizgiler arasına öyle doğru yerleştirmişti ki Mushroom (Andy Vowles),
Daddy G (Grant Marshall) ve 3D (Robert Del Naja) bir daha sırtları pek az yere
geldi.
Devamı nasıl geldi?
1994’te
‘Protection’ yayımlandığında temelini iyi oturttukları karanlık elektronik
müziklerini ne kadar rafineleştiğini gösterdiler, yolları İstanbul’a düştü,
minderler havada uçuştu.Daddy G ve 3D olarak yollarına devam etseler de bir
sonraki albüm ‘Mezzanine’la çıtayı daha da yükseğe taşıdılar.
Yeni versiyonda neler var?
Albümün
kayıtları elden geçirilmiş, tekrar mikslenip modern zamanların modern ses
sistemlerine daha uygun şekillere büründürülmüş. Plaklı, posterli ve yüksek
çözünürlüklü ses kalitesi ile albümü bir de böyle dinlemek farz kılınmış.
Interpol - ‘Turn
on the Bright Lights’
Seattle’ın
grunge’ıyla rock müziğin ve müzisyeninin çehresi değişeli 10 yıl olmuş, Oasis
ve Blur’ün başını çektiği Brit-pop fırtınası dinmişti. Yeni bin yılın yeni
gruplarındaydı sıra. New York’tan tıpkı 70’lerin ikinci yarısındaki gibi
taptaze gruplar peş peşe çıkıyordu. İşin ilginci bu grupların kendilerine örnek
aldığı müzikler de yine 70’lerin ikinci yarısından ve 80’lerin başındaki punk
sonrası günlerdendi. En büyük çıkışı The Strokes yaptı. Hemen ardından
Interpol’le tanıştık. New York’ta büyümüş İngiltere doğumlu genç adamlardan
kuruluydu Interpol. Punk sonrasının karanlık ve tabirizi caizse bedbin halet-i
ruhiyesini yeni bin yıla taşımışlardı Paul Banks yönetiminde ve sesinde. Bu
sayfada bahsettiğim diğer iki albüm gibi ‘Turn on the Bright Lights’ da ne
zaman kaydedildiğini, hangi yıla ait olduğunu ve ne zaman eskiyeceğini pek açık
etmeyen şarkılara ve prodüksiyona sahipti. Belki de en çok bu yüzden albümü
zamanında başucundan ayırmayan müzikseverleri
“o kazar zaman geçmiş bile mi?” şaşkınlığına maruz bırakıyor.
Devamı nasıl geldi?
Her
yeni albümle yine kendilerine özgüleştirdikleri Joy Division-vari şarkı formlarını
ince ince işlediler. Kadro değişiklikleri yaşadılar, hızları biraz kesildi. Şu
anda bir mola almış vaziyetteler. Paul Banks solo bir albüm yaptı. 2014'te yeni stüdyo albümleri teşrif edecek deniyor.
Yeni versiyonda neler var?
Daha
önce yayımlanmamış fotoğraflardan oluşan bir kitap, demo kayıtlardan ve
single’ların ‘arka yüz’lerinde yer alan şarkılardan oluşan bir ikinci disk.
Ayrıca 2000 ve 2002 yıllarından kalma iki konserlerinin görüntülerinden oluşan
bir DVD.
